sobota, 29 czerwca 2013

Symbole religijne w reklamie

Twórcy reklam coraz śmielej sięgają po symbole religijne. Konsumenci przyzwyczaili się już do skomercjalizowanego wizerunku św. Mikołaja, Świąt Bożego Narodzenia oraz aniołów reklamujących produkty. Niektórzy poszli jednak o krok dalej i wykorzystali symbole religijne, aby prowokować. Jednym z pierwszych, który się na to odważył był Oliviero Toscani, tworząc reklamy dla Jesus Jeans i Benettona. 





Wizerunek zakonnicy i księdza wykorzystał także Antonio Federici – producent lodów:








Kampania miała stanowić sprzeciw wobec wizyty w Wielkiej Brytanii Papieża, a także zwrócić uwagę na hipokryzję i obłudę kościoła. Reklamy wzbudziły ogromne kontrowersje w środowisku chrześcijan  i bardzo szybko zostały zakazane. Najbardziej szokujące były hasła jakimi reklamy zostały okraszone, zwłaszcza „We belive in salivation”, co oznacza „Wierzymy w lizanie”. Slogan ten powstał z przekształcenia zdania „We belive in salvation”, czyli „Wierzymy w zbawienie”.







http://blokreklamowy.blogspot.com/2011/06/czy-cos-nas-jeszcze-zaskoczy-czyli.html

http://www.granice.pl/publicystyka,SwiEta-reklama,261 

piątek, 28 czerwca 2013

Emocje w reklamie

Emocje odgrywają kluczową rolę w reklamie, wpływają bowiem na percepcję, zapamiętywanie, a także przypominanie przekazów reklamowych. Są również odpowiedzialne za wzbudzenie pożądania posiadania reklamowanego produktu. Najczęściej wykorzystywane przez twórców reklam emocje pozytywne to: radość, miłość i szczęście, coraz bardziej popularne jest także wykorzystywanie bodźców wywołujących pożądanie seksualne. Innym często wykorzystywanym w reklamach motywem jest „schemat dziecięcości”, który wyzwala uczucie tkliwości oraz instynktowną chęć zaopiekowania się bezbronnym dzieckiem, a emocje wywołane widokiem dziecka, przenoszą się na reklamowany produkt. W „schemacie dziecięcości” wykorzystuje się nie tylko obecność dzieci w reklamach, ale także młodych zwierząt, które wzbudzają podobne uczucia. Powszechną emocją występującą w przekazach reklamowych jest wesołość, którą wzbudza się poprzez humor. Z badań wynika, iż reklamy wykorzystujące humor przykuwają uwagę widza, a informacje w nich zawarte są spostrzegane przez konsumentów za bardziej wiarygodne. Istnieje jednak ryzyko, że humor w reklamie może wpłynąć na gorsze zrozumienie przekazu oraz zapamiętanie produktu i marki.Twórcy reklam coraz chętniej sięgają także po emocje negatywne, zwłaszcza uczucie lęku. Tego typu reklamy są określane mianem „reklam  lękowych” lub reklam warunkowania lękiem”. Konsument dowiaduje się z przekazu, że niezakupienie reklamowanego produktu, może się dla niego wiązać z negatywnymi skutkami. Celem reklamy lękowej jest zminimalizowanie ryzyka wiążącego się ze zdrowiem oraz bezpieczeństwemReklama lękowa najczęściej wykorzystywana jest przez firmy ubezpieczeniowe, samochodowe, farmaceutyczne, producentów pasty do zębów, a także organizacje społeczne. Tanner, Hunt i Epipright opracowali „model tworzenia reklamy lękowej”, według którego najpierw należy przedstawić zagrożenie, następnie podać jego przyczynę, a na koniec sposób na uniknięcie tego zagrożenia. Jeśli zabraknie któregoś z tych elementów lub zostaną one przedstawione w niewłaściwej kolejności, reklama nie będzie skuteczna. Nasilenie emocji może być zróżnicowane, ponieważ różni ludzie mogą odmiennie reagować na ten sam bodziec. Nawet jedna osoba w różnych sytuacjach może inaczej przeżywać własne emocje. Psycholodzy dysponują licznymi danymi dotyczącymi wpływu intensywności emocji na odbiór reklamy. W badaniach wykazano, iż wysoki poziom emocjonalnego pobudzenia zaburza przetwarzanie informacji, powoduje bowiem zawężenie uwagi oraz skupienie na bodźcach indukujących to pobudzenie. W tej sytuacji zaburzone jest przetwarzanie bodźców peryferyjnych, w przypadku reklamy dotyczy to zarówno percepcji samego przekazu, jak również prezentowanych w nim informacji o produktach. Efektywnemu przetwarzaniu oraz zapamiętywaniu przekazów reklamowych sprzyja umiarkowany poziom pobudzenia emocjonalnego. Zapamiętywaniu marek prezentowanych produktów nie sprzyja natomiast huśtawka emocjonalna. Powoduje to jednak, że jednostka staje się bardziej uległa wobec próśb, które są do niej kierowane. Silne pobudzenie wywołujące pozytywne emocje u odbiorcy wpływa na lepsze ocenianie przekazu reklamowego, natomiast negatywne emocje sprawiają, że reklamy oceniane są gorzej. Z badań wynika również, że łatwiej jest przypomnieć sobie informacje w przypadku, gdy jednostka znajduje się w takim stanie emocjonalnym, w jakim była podczas ich zapamiętywania. Reklamodawcy powinni zatem zadbać, aby człowiek przeżywał podczas zakupów takie emocje, jakie odczuwał w czasie odbioru przekazu reklamowego. W przypadku reklam wykorzystujących negatywne emocje, najlepiej zapamiętywane są te przekazy, które wywołują średni poziom lęku, pobudza on wówczas uwagę odbiorcy oraz wpływa na aktywny odbiór reklamy.  W przypadku gdy poziom lęku jest za wysoki, powoduje on usuwanie nieprzyjemnych informacji z pamięci.



 A. Falkowski, T. Tyszka, Psychologia zachowań konsumenckich, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, 2006, s. 70 – 72.
K. Nadolska, Potrzeby psychiczne człowieka a reklama, Opole: Wydawnictwo Naukowe Scriptorium, 2011,
s. 63.
 D. Doliński, Psychologiczne mechanizmy reklamy, Gdańsk : Gdańskie Wydaw. Psychologiczne, 2003,
s. 120 – 121.

Etyka reklamy

Reklama jest narzędziem umożliwiającym firmom skuteczną komunikację z otoczeniem, zapewniającym jego akceptację dla swojej działalności. Aby owa komunikacja przebiegała w sposób prawidłowy niezbędne jest stosowanie się twórców reklam do zasad moralnych, regulujących treść przekazów reklamowych docierających do społeczeństwa. Najważniejszym pytaniem jakie należy sobie postawić w kwestii etyki reklamy to pytanie czy reklama produktów sama w sobie powinna być dopuszczalna. Przeciwnicy reklamy uważają, że łamie ona w prawa konsumenta, który powinien mieć swobodny wybór. Natomiast reklama namawiając odbiorcę do zakupu określonych towarów nie tylko zagraża jego suwerenności, ale także kreuje w jego świadomości sztuczne potrzeby oraz zły gust, niszczy jego wrażliwość, jak również jest źródłem konsumpcjonizmu, który staje się coraz bardziej powszechnym zjawiskiem. Natomiast zwolennicy reklamy podkreślają, iż podstawową funkcją jaką spełnia reklama nie jest nakłanianie, lecz informowanie, a konsumenci mają prawo być rzetelnie informowani o produktach znajdujących się na rynku. Funkcja perswazyjna zaczyna jednak dominować nad informacyjną, co stwarza problem moralny. Zasady etyczne powinny zatem określać granice dotyczące treści reklam, jej dostępności oraz zakresu i sposobu oddziaływania. Ogólnie przyjęte jest, że reklama nieetyczna to reklama sprzeczna z dobrymi obyczajami lub prawem, naruszająca interes klienta lub innego przedsiębiorcy. Istnieją jednak stosowne akty prawne mające przeciwdziałać łamaniu zasad etycznych w przekazach reklamowych. Prawo reklamy jest częścią prawa dotyczącego nieuczciwej konkurencji i zalicza się je zarówno do „prawa własności przemysłowej”, jak również do „prawa konkurencji”, w związku z czym podlega ona normom unijnymZgodnie z ustaleniami  reklama jest niedopuszczalna gdy: 
  • „narusza godność człowieka i jest sprzeczna z dobrymi obyczajami; zakaz ten dotyczy dóbr uznawanych za niekorzystne dla społeczności (alkohol, gry hazardowe) oraz obraźliwych lub nieprzyzwoitych sposobów reklamy, mogących naruszać uczucia innych osób (religijne, patriotyczne itp.),
  •   istnieje niebezpieczeństwo, że trafi do nieprzygotowanego do jej odbioru klienta,
  • posługuje się kłamstwem, wprowadza w błąd, jest nierzeczowa, ukryta i uciążliwa,
  •   ingeruje w sferę prywatności,
  •  jest natrętna (np. nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów),
  •  odwołuje się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci”.



 G. Krzyminiewska, Etyka reklamy [w:] red. B. Pogonowska, Elementy etyki gospodarki rynkowej, Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2000